Ode aan de marathon, elke provincie een marathon

Marathon #9 De Zevenheuvelentrail met veel...

Zaterdag 21 september stond de 9e marathon van dit jaar op de kalender. De Zevenheuvelentrail door de bossen rondom Nijmegen. Het was al weer 7 weken geleden dat ik mijn laatste marathon in augustus had gelopen. Normaal gesproken begin je minimaal 13 weken als voorbereiding op een marathon. Voor mij voelde deze 7 weken echter als een hele lange voorbereiding😀 Achteraf was het ook maar goed dat er wat meer weken tussen deze marathons zaten. Tijdens de Mollenmarathon kreeg ik in het laatste deel last van mijn kuit. Ik had verwacht dat dit met een weekje rust wel over zou zijn maar dit bleek toch iets langer te duren. Gelukkig was het zomervakantie en was het in Kroatië veel te warm🥵 om te hardlopen. Extra rust was in dit geval dus geen straf. Eenmaal thuis gekomen heb ik het hardlopen weer opgepakt en 1,5 week voor de marathon kon ik weer pijnvrij hardlopen. Precies op tijd voor marathon nummer 9 dus🥳 De Zevenheuvelentrail is een prachtige maar loodzware trailloop door de bossen bij Nijmegen. Ik had vorig jaar de 56 kilometer trail hier gelopen en wist daarom dat dit een pittig parcours is met heel veel stijle heuveltjes. Dit jaar had ik mij ingeschreven voor de 43 kilometer precies genoeg om de marathonafstand te voltooien dus dat moest gemakkelijk lukken toch?🤔 Ik wist dus dat het zwaar zou worden maar dat het parcours zo zwaar was en sommige paden er zo slecht bij lagen had ik toch wat verdrongen. Misschien kun je het vergelijken met een bevalling waarbij vrouwen bij de tweede bevalling opeens weer herinneren hoe zwaar en pijnlijk een bevalling is. Ik heb trouwens eens een onderzoek gelezen waaruit bleek dat de geboorte van een baby net zo zwaar is voor het lichaam als het lopen van een marathon. Ik ga dit jaar dus voor een twaalf-ling😱 En sorry dames, voordat jullie boos gaan reageren dat dit onzin is bedenk dan goed➡️ Iemand die 12 marathons loopt in één jaar moet je niet al te serieus nemen😜 En degene die het onderzocht heeft, was vast een man😂 Maar goed, de Zevenheuvelentrail dus. Ik was op vrijdagavond al afgereisd naar Heilig Landstichting zodat ik het op zaterdagochtend lekker rustig aan kon doen. Ik sliep daar in een hotel dat 80 jaar geleden tijdens Operatie Market Garden als hoofdkwartier van de Amerikanen🇺🇲 diende. Een mooi historisch plekje en dit weekend werd Operatie Market Garden ook nog herdacht. Tijdens het lopen zag ik de vliegtuigen met parachutisten ook nog overvliegen en dan besef je wel even hoe mooi het is om nu in vrijheid in ditzelfde gebied te kunnen rondrennen. 80 jaar later was het hotel een prima uitvalsbasis voor de Zevenheuvelentrail want het was vanaf mijn hotel maar 5 minuten lopen naar de start. De zevenheuvelentrail is mooi aangekleed en de start heeft echt een festival sfeer. Hier is ook totaal geen sprake van dringen voor de start. Toen ik 10 minuten voor de start alvast naar het startvak liep stonden er nog maar een handjevol te wachten. Gezien het zware parcours, de warme weersomstandigheden en het feit dat ik net hersteld was van mijn kuitblesure had ik besloten om deze marathon op mijn gemak en als training te lopen. Lekker in een comfortabel tempo doorlopen en de echte stijle stukken omhoog wandelen🏃 De eerste 21 kilometer van de trail waren relatief het minst zwaar en het was het nog lekker rustig op het parcours, iedereen kon goed in zijn eigen tempo lopen. Toch had je na een paar kilometer de eerste zeven heuvels al gehad dus helemaal goed tellen kunnen ze daar niet in Gelderland😀. Ze kunnen het beter de zeventigheuvelentrail noemen want elke heuvel die ze konden vinden werd meegenomen in het parcours. Maar ja, dat was ook wel nodig om op 1000 hoogtemeters te komen😵‍💫 Ik pak tijdens trainingen thuis geregeld de zeedijk mee maar dit was toch wel even next level. Naast de vele heuvels moest je ook goed oppassen op dit verradelijke parcours. Ik ben onderweg een aantal keren bijna gevallen of door mijn enkel gegaan maar zag ook verscheidene keren iemand echt onderuit gaan. Grootste uitdaging was dit keer dus niet zo zeer de afstand maar meer om niet geblesseerd te raken🤕 Maar wat een schitterende omgeving is het daar. Dat is toch wel iets wat ik in mijn eigen omgeving mis, een mooi bos om lekker in te kunnen hardlopen. De echte stijle en lange heuvels hadden ze bewaart voor het tweede deel van de marathon. Want met vermoeide benen deze heuvels bedwingen is natuurlijk veel mooier🙈 Ik heb maar weinig mensen gezien die deze heuvels hardlopend konden bedwingen. De meeste moesten lopend omhoog en eenmaal boven bijna aan het zuurstof om bij te komen. De deelnemers van kortere afstanden kwamen nu ook op hetzelfde parcours en daardoor werd het wel drukker. Op sommige paden was het zo smal dat je nauwelijke kon inhalen. Als je een zo snel mogelijke tijd wil lopen zou dit wel irritant zijn. Nu stoorde ik mij er niet aan dat je langzamere lopers nauwelijks kon inhalen. Ik vond het wel gezellig om in een lang lint deze zware paden te bedwingen. Zo liep ik na 4 uur en 20 minuten eigenlijk op mijn gemakje en nog redelijk fit over de finish. Mijn 9e marathon voltooid en geen blesure's opgelopen. Mission accomplished✅ Achteraf was ik blij dat ik deze marathon niet voluit heb gelopen. Had ik dat wel gedaan dan was de kans groot dat ik mezelf ergens tegen was gekomen en was de kans op een fatale valpartij ook een stuk groter op dit parcours. En al vond ik zelf dat ik echt niet snel had gelopen, bleek ik toch nog 22e van de 182 te zijn geworden. Ik denk dat er toch nog heel wat lopers helemaal stuk zijn gegaan op dit zware parcours. Na de finish heb ik nog even heerlijk in het zonnetje ☀️ gelegen en goed gegeten en gedronken om de energievoorraad weer aan te vullen. Ook al had ik de marathon relatief rustig gelopen, het blijft 42 kilometer en een hele bevalling😉 De volgende marathon volgt al snel. Op 13 oktober staat de Marathon Eindhoven op het programma. Terug naar mijn geboortegrond waar ik 42 jaar geleden mijn eerste stappen heb gezet👶 Bijzonder om daar nu terug te keren voor mijn 10e marathon van dit jaar.